Íþróttafréttamenn og orðhengilsháttur.

Með aldrinum verður maður forn í skapi og getur látið allan fjandann fara í pirrurnar á sér, ég hef núna í alllangan tíma furðað mig á því hvað íþróttafréttamenn, þjálfarar og leikmenn hafa starað á Guðjón Þórðarson með stjörnur í augunum og lapið upp bullið sem frá honum kemur, ég vil nefna dæmi, "leikur á miðsvæðinu" hefur síðan ég sparkaði í bolta verið miðjumaður og leikið á miðjunni, "varnarvinna" toppar nú allt, menn leika varnarleik, svo koma vitringarnir í sjónvarpinu og segja þegar markvörður ver vítaspyrnu "hann lét markvörðinn verja", hver tekur víti til þess að láta verja það og segja svo að skotmaðurinn hafi brennt af, að brenna af hefur alltaf verið notað um leikmann sem er í góðu færi og hittir ekki markið, ég hef eins og fjölmargir aðrir forðast að horfa á leiki þar sem íslensku lýsendurnir eru og horfi frekar á leikina þar sem ensku þulirnir eru, og svo toppar það tilveruna að eiga eftir að upplifa það að Arnar og Þorsteinn hjá 365 eigi að lýsa enska boltanum næsta keppnistímabil það er nú nóg að þurfa að hafa þá í Meistaradeildinni og enska bikarnum, góði Guð taktu þennan beiska kaleik frá mér.